Samenwerking Protestantse Gemeente Enschede en Oecumenische Geloofsgemeenschap Helmerhoek

Op 4 november 2021 heeft een delegatie van de raad OGH gesproken met het moderamen Protestantse gemeente Enschede (PGE). In deze ontmoeting is o.a. over de samenwerking PGE en OGH gesproken.

Aanleiding om hierover te overleggen is het feit dat de PGE de samenwerking anders wil invullen. Het was een open gesprek waar de gedachten en meningen over en weer werden uitgewisseld.

De PGE wil graag een stadskerk zijn en richt zich op (Oecumenische) stadsactiviteiten waar zij alle energie in willen stoppen. Doordat PGE deze keuze maakt is er geen ruimte meer voor de OGH. De PGE wil geen middelen meer investeren in de OGH. PGE stelt voor vaker samen te vieren waarbij elementen van de liturgie van de OGH in de PGE-vieringen kunnen worden ingebracht. PGE geeft aan dat zij belangrijk vinden dat er tijdig een pastoraalbegeleidingsproces gestart wordt voordat de OGH besluit om zich op te heffen.

De delegatie raad OGH heeft aangegeven dat zij graag onderdeel willen blijven van de PGE, zoals zij dat ook is met de R.K. Enschede en dat zij minimaal een vierplaats willen behouden. De raad OGH vindt, net als de leden van de OGH, dat zij geen zelfstandige kerk zijn, maar onderdeel zijn van R.K. Enschede en PGE.

In het gesprek zijn de volgende conclusies getrokken over de samenwerking:

• Pastorale zorg kan op de huidige manier worden voortgezet voor protestantse leden van de PGE.
• OGH blijft een vierplaats PGE.
• De financiële bijdrage en inzet voorgangers PGE stopt per 1 januari 2022  

De raad OGH is teleurgesteld in de opvattingen van de PGE, maar is tegelijk blij dat er nog steeds een band is en dat we een vierplaats van de PGE blijven. Vanaf 1 januari 2022 is de band met de PGE gelijk aan de band die er is met R.K. Enschede.

Voor de OGH betekent dit dat:

• Voor de inzet van pastores bij het voorgaan van de viering een oplossing gevonden moet worden. Op basis van de huidige bezetting van de pastores is dit goed op te lossen.
• Financieel gezien is het wegvallen van de financiële bijdrage een forse tegenvaller, R.K. Enschede is al eerder gestopt met haar financiële bijdrage.

Gemeenteleden bijeenkomst 12 december

Op zondag 12 december jl. is er na de viering een gemeenteleden bijeenkomst geweest. De voorzitter van de raad OGH verwelkomt iedereen en geeft aan dat het onderwerp toekomst OGH is.

In deze bijeenkomst heeft de raad de situatie gepresenteerd, zoals die hierboven is beschreven en heeft de conclusies met de gemeente gedeeld. In maart 2019 hebben de gemeenteleden aangegeven dat zij de zondagse vieringen het belangrijkste vonden. Deze vraag is afgelopen zondag weer gesteld aan de gemeenteleden of de zondagse vieringen nog steeds belangrijk zijn. De gemeenteleden gaven als antwoord dat de vieringen nog steeds erg belangrijk zijn voor verrijking van het geloof en het samenzijn. Dit betekent dat wij als OGH doorgaan met het organiseren van de zondagse vieringen en hopelijk ook weer andere activiteiten als de corona maatregelen het weer toestaan. De voorzitter heeft aangegeven dat voor het vervullen van de open plaatsen van de pastores PGE (vier maal per jaar) een oplossing is binnen de pastores groep van de OGH.

De gemeenteleden gaven aan dat zij bezorgd zijn over de financiële situatie zoals het is geschetst, maar zien ook mogelijkheden als de leden met hun financiële kerkelijke bijdrage de OGH gaan steunen.

Ook werd de vraag gesteld lukt het nog om alle taken rondom de vieringen als raad te vervullen?
Als de huidige bezetting zo blijft als die is dan is het voor de vrijwilligers goed te doen. Maar de raad OGH is alert op de situatie, als een vrijwilliger zijn/haar taak niet meer kan of wil uitvoeren dan wordt het in de raad besproken of het voor de vrijwilligersgroep voor die taak nog wel te uit te voeren is. Je wilt immers voorkomen dat een vrijwilliger te vaak een verplichting heeft. Als er een situatie zal gaan ontstaan dat er te weinig vrijwilligers zijn dan zal de raad hierover een mening gaan vormen en hierbij ook de gemeenteleden hierover informeren.  

De voorzitter raad OGH bedankt iedereen voor hun inbreng en positieve woorden en wenst iedereen een fijne zondag.

Financiële situatie

De huidige financiële situatie OGH is dat de gemiddelde jaarlijkse uitgaven € 8.000 zijn en de gemiddelde jaarlijkse inkomsten (zonder bijdrage van de moederkerken) € 5.000 is. Dit betekent dat er jaarlijks een verlies van € 3.000 is. We hebben een klein eigen vermogen, maar op basis van deze bedragen kunnen we het geen 5 jaar meer volhouden. Als we de OGH nog een aantal jaren willen behouden dan is het nodig dat de inkomsten worden verhoogd zodat de uitgaven en inkomsten gelijk zijn. Onze uitgaven kunnen zo laag zijn omdat wij geen huur aan Mediant hoeven te betalen voor gebruik van hun ruimtes.

Hoe kunnen we de inkomsten voor de OGH verhogen. De raad wil de leden van de OGH vragen om na te denken aan wie zij hun kerkelijke bijdrage willen geven. Jaarlijks is de actie Kerkbalans, de actie kerkbalans heeft het doel om geld in te zamelen voor de plaatselijke kerk, deze actie is jaarlijks en wordt gehouden in de maand januari. 

De raad OGH vraagt aan hun leden of zij hun kerkelijke bijdrage geheel of gedeeltelijk willen overmaken naar de OGH.  
U kunt het bedrag overmaken op onze bankrekeningnummer die u kunt vinden op https://www.ogh-enschede.nl/index.php/werkgroepen/17-financien. Mocht u hierover vragen hebben dan kunt u contact opnemen met René ten Thij of één van de raadsleden.

Vieringen Kerst

De raad heeft besloten i.v.m. de coronamaatregelen de viering van kerstavond (vrijdagavond) van 22.00 uur te verplaatsen naar de middag om 15.30 uur.

Op 1e kerstdag is er om 10.00 uur een viering.

Op 2e kerstdag is er geen viering.

 

Op eerste Kerstdag gaat pastor Frank Beuger voor in een viering met samenzang.
In plaats van een korte overweging op het evangelie waaruit we lezen, een Kerstverhaal ter voorbereiding.

Een Witte Kerst

Er was eens een man die het kerstfeest grondig wilde vieren. Hij haalde een laddertje uit de schuur en spande langs het plafond rode papieren slingers. Aan de lamp hing hij een van die rode bellen, die opgevouwen weinig lijken, maar naderhand nog aardig meevallen. Toen dekte hij de tafel. Hij had hiervoor urenlang over drie winkels verdeeld in de rij gestaan, maar het zag er dan ook goed uit. Naast elk bord stak hij ten slotte een kaarsje aan, waarvan je er tien in een doos koopt, en klapte in zijn handen. Dit was het teken om binnen te komen. Zijn vrouw en kinderen, die al die tijd in de keuken elkaar met een verlegen glimlach hadden aangekeken, kwamen bedremmeld binnen.

"Nee maar," zeiden ze, "dat had je niet moeten doen." Maar omdat hij het toch gedaan had gingen ze blij zitten en keken elkaar warm aan. "En nu gaan we niet alleen smullen," zei de man, " we moeten ook beseffen wat er nu eigenlijk gebeurd is." En hij las voor hoe Maria en Jozef alle herbergen afliepen, maar nergens was er plaats. Maar het kind werd ten slotte toch geboren, zij het in een stal. En toen begonnen ze te eten, want nu mocht het, al was er dan veel ellende in de wereld.

"Kijk," zei de man "dat is nu Kerst vieren en zo hoort het eigenlijk." En daarin had hij gelijk. En zij verwonderden zich over de hardvochtigheid van al die herbergiers, maar het was ook tweeduizend jaar geleden moet je denken, zoiets kwam nu niet meer voor. En op dat ogenblik werd er gebeld. De man legde de banketstaaf die hij juist aan de mond bracht, verstoord weer op zijn bord. "Dat is nu vervelend," zei hij, "er is ook altijd wat." Hij knoopte zijn servet los, sloeg de kruimels van zijn knie en slofte naar de voordeur.

Er stond een man op de stoep met een baard en heldere, lichte ogen. Hij vroeg of hij hier ook schuilen mocht, want het sneeuwde zo. Het was namelijk een witte Kerst, dat heb ik nog vergeten te zeggen, hoe kan ik zo dom zijn. De beide mannen keken elkaar een ogenblik zwijgend aan en toen werd de een door een grote drift bevangen. "Uitgerekend op Kerstmis," zei hij, "zijn er geen andere avonden." En hij sloeg de deur hard achter zich dicht. Maar terug in de kamer kwam er een vreemd gevoel over hem en de tulband smaakte hem niet. "Ik ga nog eens even kijken," zei hij, "er is iets gebeurd, maar ik weet niet wat." Hij liep terug naar de stoep en keek in de warrelende sneeuw. Daar zag hij de man nog juist om de hoek verdwijnen, met een jonge vrouw naast zich, die zwanger was.

Hij holde naar de hoek en tuurde de straat af, maar er was niemand meer te zien. Die twee leken wel in de sneeuw te zijn opgelost. Want het was, zoals gezegd, een witte Kerst. Toen hij weer in de kamer kwam zag hij bleek en er stonden tranen in zijn ogen. "Zeg maar even niets," zei hij, "die wind is wat schraal, het gaat wel weer over." En dat was ook zo, men moet zich over die dingen kunnen heen zetten. Het werd nog een heel prettig Kerstfeest, het was in jaren niet zo echt geweest. Het bleef sneeuwen, de hele nacht door en zelfs het kind werd opnieuw in een schuur geboren…