EERSTE LEZING: 2 Koningen 5, 1-15
TWEEDE LEZING: 1 Korintiërs 9, 24-27
EVANGELIE: Marcus 1, 40-45
In iedere gemeenschap is wel iemand waarvan je weet: als ik hem of haar iets vertel, dan weet binnen een dag iedereen het. En als je erbij zegt dat het eigenlijk geheim is, dan gaat het nog een keer zo snel rond.
Als Jezus een man heeft genezen, dan waarschuwt hij hem ernstig om het niet verder te vertellen. Maar wat lezen we? Toen de man vertrokken was, ging hij overal breeduit rondvertellen wat er gebeurd was. Met als gevolg dat Jezus zich niet meer in de openbaarheid kan vertonen zonder lastig gevallen te worden door allerlei mensen die op hem afkomen. Het lijkt alsof Jezus niet wil dat er al te openlijk over hem gesproken wordt. Hij houdt zijn identiteit liever geheim?
We mogen blij zijn dat die anonieme man uit het evangelie zich niet helemaal aan Jezus’ opdracht heeft gehouden. Hij kon het niet voor zich houden. Hij moest het vertellen. Wat precies? Dat horen we niet. Je mag ernaar raden. Zou het soms zijn, hoe hij door de aanraking van Jezus zich plotseling een stuk beter voelde? Gezien, gekend, niet buitengesloten of afgewezen, maar erkend? Zou het soms zijn dat hij in de ontmoeting met Jezus iets van innerlijke kracht heeft gevoeld? Hij hoort er weer bij. Wat het ook geweest is, deze anonieme genezen mens betrekt jou en mij in zijn verhaal over de weg van Jezus, de levende, die het onreine rein maakt. Dat is de kracht van het evangelie.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.