Viering zondag 14 mei
Jezus ziet de bedrukte gezichten van zijn leerlingen voor zich. Ze zitten met elkaar te smoezen. Dit keer willen ze geen domme vragen stellen, want dat hebben ze al zo vaak gedaan. Waar heeft Jezus het over als hij zegt: Nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug? En: Ik ga naar de Vader? Wat betekent: nog een korte tijd? Wat bedoelt hij toch? Begrijp jij er iets van? Nee, ik snap het ook niet.
Wanneer Jezus spreekt over nog een korte tijd en jullie zien me niet meer, maar kort daarna zien jullie me terug: over wat voor korte tijd spreekt hij dan? Hoe kort is kort? Kort is bij Jezus dat je het hebt leren uithouden in de crisis. De bodem ervan hebt leren voelen en aanvaarden. Crisis betekent volgens Jezus dat je als gelovige regelmatig vervelende opmerkingen krijgt te incasseren over je geloof.
Crisis is niet leuk. Meestal een bak ellende. Maar volgens het evangelie van korte duur. Van korte duur met het oog op de blijvende vreugde die erna komt. En in die vreugde komt Jezus zelf mee. In die vreugde zul je Jezus zien. Ben je door de crisis heen gekomen en sta je in de vreugde van de Heer, dan zie je Hem van aangezicht tot aangezicht en valt alles op z’n plek. Dan zal je vreugde volmaakt zijn, is Jezus laatste woord. En dat klinkt ons als muziek in de oren.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
Viering zondag 28 mei, Pinksteren
We lezen uit Johannes 14, 23-29
We leven in een tijd van een Babylonische spraakverwarring: de regering heeft geen oor voor haar burgers, iedereen leest zijn eigen krant, volgt zijn eigen favoriete zender, blog of twitteraccount en wordt voortdurend bevestigd in zijn eigen gelijk. Complot denken is niet van de lucht en langs de digitale weg worden dagelijks mensen gekruisigd. Het Eerste Testament vertelt hoe de mensen dachten God naar de kroon te kunnen steken met hun toren, maar doordat ze elkaar niet meer verstonden kwam van hun overmoedige onderneming niets terecht. Ook nu bouwen velen driftig aan hun deel van de toren, er heilig van overtuigd dat zij alleen weten hoe het project bedoeld is. Er is in deze tijd daarom dringend behoefte aan een Heilige Geest. Hoe kunnen we leren elkaars taal weer te verstaan? Pinksteren wordt vaak gezien als het spiegelverhaal van de Babylonische spraakverwarring. Plotseling, op wonderbaarlijke wijze, begrepen mensen uit verschillende windstreken en met verschillende achtergronden elkaar weer! Kortom: wat kan Pinksteren 2023 voor ons betekenen?
Misschien dit: het Woord komt tot leven, het Woord wordt voelbaar. Het Woord wordt begrijpelijk, voor iedereen verstaanbaar. Ineens raakte met Pinksteren allen zo geïnspireerd dat dit omschreven wordt als vlammend van vuur. Vervuld van de Heilige Geest gaan de mensen naar buiten en spreken ze op luide toon in vreemde talen. Mensen, afkomstig uit alle windstreken, verstaan hun woorden, horen van Gods grote daden in hun eigen taal en voelen zich aangesproken.
Pinksteren is het feest dat oproept tot herstel van de communicatie. De communicatie die al sinds de Babylonische spraakverwarring verstoord is. God laat ook met Pinksteren weten dat hij zijn verbond met de mensen trouw blijft. Hij blijft ons vragen: Waar ben je? Hoe gebruik je je tijd? Leef je alleen voor jezelf of ook voor anderen? Heb je gezocht naar zegen of ben je een zegen voor anderen geweest? Hoe beantwoord jij deze vraag? Misschien door de ontmoeting aan de gaan, de communicatie te openen met andersdenkenden, met wie je eigenlijk níets lijkt te hebben.
Wij staat vaak niet open voor de Geest van God. We zijn vaak gevangen in eenzaamheid, voelen ons alleen en niet gerespecteerd, begrepen of geliefd; zijn te hard voor anderen maar ook voor onszelf. Ik wens ons allen een zalig Pinksteren: Dat we in elkaar die Ene Geest mogen herkennen. Heilig: aanzettend tot inspiratie en eenheid.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
Viering zondag 23 april
Eerste lezing: Jesaja 43, 1-12
Evangelie: Johannes 21, 1-14
We treffen we de leerlingen aan bij de zee van Tiberias, dat is het meer van Galilea. Ze hangen een beetje in het luchtledige, zou je kunnen zeggen. Het hele gebeuren rond Jezus’ dood en opstanding is voorbij, en nu?
Niets hebben ze gevangen, hun werk is tevergeefs. Hun humeur zal er niet op vooruit zijn gegaan. Maar dan staat er ineens een man aan de oever die hen roept. De nevel hangt nog over het water, dus ze zien hem niet duidelijk. Hij roept, en zijn stem is vreemd vertrouwd. De manier waarop hij hen aanspreekt ook: Kinderen! Jongens! Hebben jullie niet iets te eten?
Jezus wil ons leren de ogen te openen voor andere opties. Want Hij is er niet alleen, Hij spreekt je ook aan op allerlei manieren. Hij weet raad, wat uw of wat jouw situatie ook is. Zo roept Hij ook vanmorgen: Kind! Hoe is het? Wat gaat er niet goed? Hij roept jou, en u, en mij. En Hij opent een toekomst, waar je die zelf niet ziet. Net zoals Hij opstond uit het graf, waar niemand meer toekomst zag!
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
Viering zondag 16 april
Eerste lezing: Genesis 8, 6-16
Evangelie: Johannes 20, 19-31
Geloven is: met vallen en opstaan er iets van maken, proberen om elkaars littekens te verzachten. En dat de werkelijkheid voor ons mensen soms anders is, dat weten we allemaal.
Thomas worstelde ook met zijn geloof, worstelt om tot een gelovige houding te kunnen komen. Jezus is dood, er valt weinig meer te verwachten. Angst overheerst. De deuren zijn gesloten, maar Jezus verbreekt die angst. Hij dringt als het ware door de gesloten deur van de angst heen en zegt: Vrede zij u. Als je vrede kent, als je tevreden bent, dan heb je geen angst meer.
Daarna toont Jezus hun zijn handen en zijn zijde. De afschuwelijkste plaatsen waar de dood zichtbaar was geweest. Jezus doet het zonder angst, het is een gebaar van overwinning, alsof Hij de spot drijft met de dood.
Johannes laat ons twee dingen zien. Eerst sterft Jezus aan het kruis en valt het doek, de hoop is weg, de deur is dichtgeslagen. Daarna komt Jezus om die deur weer open te doen.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
Viering zondag 9 april, Pasen
Maria gaat naar de plaats waar ze haar geliefde Jezus in doeken gewikkeld hebben achtergelaten. Terug naar het graf. Het is nog donker en dan ziet zij dat de steen is weggerold. Dat Jezus uit het graf is gehaald. Ze weet zich geen raad. Een leeg graf, een zwart gat dat je aangaapt. Er is niets meer over van hun broeder, hun vriend, niets meer om je aan vast te klampen, om te koesteren, geen lichaam te verzorgen, geen graf te onderhouden. Alles van Jezus is weg en hun verdriet is compleet. Van God verlaten, dat was wat ze voelden. ‘Ik zal er zijn’ dat was Hij in levenden lijve, zo hadden ze dat ervaren. En nu hij er niet meer is, twijfelen ze aan alles. Was hij wel van God? Hadden ze zich vergist? Of als hij wel van God was, werd God dan hier doorgestreept? Zo staat Maria daar, ten einde raad. Zij staat daar, als ieder ander die geen toekomst meer ziet voor morgen. Alles waar je op dacht te kunnen bouwen, je verwachtingen, je verlangen: er is een kruis door gezet. Een groot kruis door alles, zelfs door die ene behoefte nog even dicht bij hem te zijn, al was het maar bij zijn dode lichaam, om hem nog even te koesteren. Het graf is leeg, het diepste dieptepunt bereikt.
Johannes vertelt ons met Pasen niet het feit van de opstanding. Dat onttrekt zich aan onze waarneming. Hij vertelt wel hoe Jezus opstanding kracht geeft aan mensen, wat zij uitwerkt op mensen, hoe zij mensen heel kan maken. Hoe zij ons kan genezen van onze innerlijke verdeeldheid. Hoe mensen kijkend in de diepste diepte weer kunnen worden opgericht en weer mens kunnen worden. Daarvan wordt het lege graf een sprekend teken.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
Viering vrijdag 7 april, Goede Vrijdag
Lijden op zich is nooit verlossend. Standhouden in het lijden dat mensen elkaar aandoen, jezelf en je ziel dan niet verliezen aan haat en verbittering, dat is verlossend. Jezus verlost ons niet omdat hij gegeseld werd en tenslotte vermoord is. Hij verlost ons omdat hij ondanks dat alles staande is gebleven en zo heeft laten zien hoe God eruitziet. Het moest zo zijn, het moest wel zo gaan. We leven nu eenmaal in een wrede wereld waarin mensen voor God willen spelen. Jezus verlost ons doordat hij ons laat zien hoe wij moeten leven om iets van Gods levensadem in ons te laten zien.
Wij staan aan de voet van het kruis en zien op naar hem die het leven in vrijheid en met overgave heeft aanvaard in trouw aan de Vader. Liefde sterker dan de dood, moge die ook de ziel zijn van ons bestaan.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
