Viering zondag 25 mei
EERSTE LEZING: Joël 2,21-27
TWEEDE LEZING: Openbaring 21,10-12.22-27
EVANGELIE: Johannes 14,23-29
Jezus bereidt zijn leerlingen voor op het afscheid. Straks loopt hij niet meer tussen hen in, breekt hij het brood niet meer, kunnen ze niet meer luisteren naar zijn verhalen en gedachten. Straks als hij er niet meer is, zullen ze zelf hun weg moeten zoeken. Maar hoe doe je dat?
Ieder van ons heeft het vast wel eens gedacht: wat als ik Jezus nu zelf eens had kunnen spreken? Wat zou het voor mijn geloof betekenen als ik hem van aangezicht tot aangezicht had kunnen zien? Zou het dan niet veel makkelijker zijn geweest? Als we daar geweest waren, in die bovenzaal en dat we dan het stuk brood uit zijn hand hadden aangenomen. Zou ik dan gewoon kunnen geloven, zonder twijfel of vragen? Zou geloven dan gemakkelijker zijn, had ik dan een antwoord op mijn vragen gekregen? Of zou het uiteindelijk niets hebben uitgemaakt?
Jezus zegt vandaag: ik laat jullie vrede na! Een vrede die verder gaat dan de stilte tussen twee oorlogen, een vrede die mensen tot hun bestemming brengt. Die vrede die we elkaar ook steeds weer toewensen als we brood en wijn delen. Maak je niet ongerust en verlies de moed niet.
In vrede leven uit het vertrouwen dat God deze wereld niet loslaat, de kerk niet loslaat, ons niet loslaat. De Geest waait door de wereld en waar zij blaast worden mensen op hun voeten gezet, worden we in beweging gezet, worden we aan elkaar toevertrouwd. Deze wereld heeft behoefte aan mensen die vertrouwen op de toekomst, die met open ogen en oren in de wereld staan, die bereid zijn liefde te delen, in het vertrouwen dat waar mensen in liefde samen zijn, God zich laat zien. Zouden wij die mensen kunnen zijn?
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
Viering zondag 20 april
EERSTE PAASDAG
EERSTE LEZING: Jesaja 25, 6-9
TWEEDE LEZING: Colossenzen 3, 1-4
EVANGELIE: Johannes 20, 1-18
Toen een aantal jaren geleden de Notre Dame in Parijs in brand stond, leek er geen houden aan. Op televisie zag ik hoe de vlammen uit het dak sloegen en de brandende torenspits als een geknakte lucifer omverviel. Treurende Parijzenaren keken toe en vroegen zich af: zou er morgen nog iets over zijn van dat oude Godshuis? Ergens in de vroege ochtend klonk het verlossende woord: het vuur was gedoofd, de kerk stond nog, weliswaar geblakerd. Veel was er stuk, maar de rozetvensters hadden de hitte doorstaan. Het duurde even voordat er nieuws was over het orgel, maar ook daarover opluchting. Het had veel erger gekund. Hoe verlossend kan een woord zijn?
Woorden kunnen iets doen, dan hebben ze de kracht van een daad. Ze kunnen je dag maken of breken, je leven kleur geven of het dompelen in grauwe grijsheid. Ze geven toekomst of ze sluiten die voor je af, tijdelijk en soms ook voorgoed. In de afgelopen veertig dagen klonken woorden die niet verlosten: mijn God, mijn God waarom hebt Gij mij verlaten, sprak Jezus aan het kruis. Het waren woorden van bittere eenzaamheid. Ook dat soort woorden bestaan. We kennen ze ook, misschien van heel nabij. Woorden zonder toekomst, einde verhaal. Maar nu, op deze stralende paasmorgen klinkt er een ander, een nieuw verhaal met een verlossend woord.
Soms ontmoeten we een engel die het verlossende woord spreekt. Of we zijn het zelf, engelachtig als Maria Magdalena, met het verlossende woord voor een ander. Een naam noemen kan dan genoeg zijn. En die naam wordt een daad, een daad van hoop, van nieuw leven, van toekomst, van opstanding. Zoals hij is ons voorgegaan: Jezus, de opgestane.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger
Viering donderdag 17 april
WITTE DONDERDAG
EERSTE LEZING: Exodus 12, 15-20
TWEEDE LEZING: 1 Korintiërs 11, 23-32
EVANGELIE: Johannes 13, 1-15
Het is belangrijk te weten wie we zijn en waarvoor we hier zijn en dat weten we door te luisteren naar Jezus woorden. Jezus zegt dat hij van God was gekomen en weer naar God terug zou gaan. Zo is dat dus ook voor ons; we zijn van God gekomen en we gaan terug naar God. God houdt van ons. In de boodschap van de voetwassing was Jezus een dienaar. In de warme streken waar Jezus leefde droegen mensen sandalen en mensen die toen voeten wasten van de gasten, behoorden tot de laagste sociale klasse van de bevolking. De laagste en eenvoudigste bezigheid was voeten wassen. Als Jezus dus zijn bovenkleed aflegt, een linnen doek omsloeg en zich klaar maakte om voeten te wassen dat moet dat een schok geweest zijn voor de aanwezigen.
Iedereen die zichzelf christen noemt, een bediende, een verpleegster, een dokter, directeur, glazenwasser, politieagent; allen hebben wij een opdracht. We zijn hier op aarde voor een doel en we moeten vragen aan God dat hij onze ogen opent om te zien wat er rondom ons gebeurt. Als we echt willen weten wat God wil voor ons leven dan zal God ons antwoorden. De echte liefde is zonder kritiek, zonder oordeel, zonder eisen; noden worden voldaan, we sluiten niemand uit, we aanvaarden anderen in hun anders zijn. We zijn geroepen hier om iets te doen voor elkaar. God gebruikt ons ten dienste voor anderen.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger
Viering zondag 23 maart
EERSTE LEZING: Exodus 6,2-8
TWEEDE LEZING: Romeinen 5,1-11
EVANGELIE: Lucas 13,1-9
Als het kwaad goede mensen treft. Dat was de veelzeggende titel van een boek van alweer een aantal jaren geleden. Het sprak veel mensen aan. Ze herkenden zich in de titel. Niet zo vreemd. Want wie overkomt het niet? Het kwaad, dat in de vorm van een ernstige ziekte, een stom verkeersongeluk, een vuurwerkramp het leven ineens op zijn kop zet? En waarom? Waarom ik? Waarom zij? Waarom al die mensen? Waar hebben ze het aan verdiend? Dat zijn moeilijke vragen. Ze steken steeds weer de kop op. Ze blijven steken.
Viering zondag 16 maart
EERSTE LEZING: Exodus 34,27-35
TWEEDE LEZING: 1 Korintiërs 13,1-13
EVANGELIE: Lucas 9,28-36
De Bijbel staat vol wonderlijke verhalen. Ook de verhalen over Jezus in het evangelie zijn vol wonderlijkheden. Denk aan zijn genezingen, aan zijn soms raadselachtige uitspraken, aan het brood dat wordt vermenigvuldigd, aan het water dat in wijn wordt veranderd of aan de storm die tot bedaren wordt gebracht. Maar in al die wonderlijkheden voel je altijd nog de relatie met het gewone leven. Het speelt zich af in eenzelfde wereld waar wij ook in leven, ook al is het in een andere tijd en in een andere cultuur. Al die mensen die Jezus ontmoet zijn niet anders dan wij: boeren, vissers, vrouwen, kinderen.
Het verhaal dat we deze zondag overdenken, wijkt daarvan af. Ook hier gaat het over mensen waarin wij iets van onszelf kunnen herkennen, de drie leerlingen die met Jezus op de berg zijn. Maar verder lijkt het ver van de dagelijkse realiteit verwijderd, meer hemels dan aards. Er verschijnen twee figuren, Mozes en Elia, “in hemelse luister” die met Jezus in gesprek zijn, alsof zij uit de dood zijn verrezen. Is het een droom? Een hallucinatie? Onwerkelijk.
Jezus leeft van het gebed maar als het ware ook in het gebed. Het gebed is de kracht waardoor hij uiteindelijk zijn weg kon gaan, de weg van het leven en van de liefde en van de volgehouden liefde in het aangezicht van de dood. Dat is de innerlijke bron waardoor het kan gebeuren dat in zijn gebed zijn gelaat op gaat lichten en iets van een hemels glans krijgt. Dat is het wonder van de transfiguratie zoals Lucas dat schetst.
In het lijden gloort het licht. Dat is het geheim van Pasen: in de duisternis is het licht, in de dood is het leven. Het gebed brengt je dichter bij jezelf, bij je eigen bronnen van inspiratie, waardoor je ook meer voor anderen kunt betekenen. Gebed als ruimte, letterlijk in onze vieringen. Figuurlijk als ruimte die je creëert in je eigen drukke dagelijkse discipline, om gericht te zijn op God, op het leven en dus ook het lijden.
Als je zo leeft in de ruimte van het gebed, in gerichtheid op het dagelijkse leven, kan het gelaat van de ene mens oplichten voor de ander en kan het wonder gebeuren dat er iets zichtbaar wordt van de hemelse luister waartoe wij bestemd zijn.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
Viering woensdag 5 maart
Aswoensdag
Op Aswoensdag is er een Vesper, om 18.00 uur in de Stiltekapel van Mediant. Deze viering begint met een sobere maaltijd en dan aansluitend de Vesper.
EERSTE LEZING: Joel 2,12-18
TWEEDE LEZING: 2 Korintiërs 5,20-6, 2
EVANGELIE: Mattheüs 6,1-6.16-18
Op verschillende manieren horen we in de Bijbel dat ons gevraagd wordt om te keren, om een nieuw begin te maken. Waarom toch dat vasten? Waar is het eigenlijk goed voor? In vroegere jaren lag het accent vooral op schuld en zonde. Dat zien we bij de profeet Joël ook terug. De plagen van sprinkhanen en droogte, van chaos en onderdrukking waar het land door werd geteisterd, werden gezien als gevolg van schuld en zondigheid van het hele volk. Bij met name de ouderen onder ons was die gedachte aan schuld vroeger vooral ook individueel gedacht. Jij was schuldig, had gezondigd, en dus moest jij boete doen om weer in Gods genade te kunnen vallen. Dat zware accent op individuele schuld en zonde is nu goddank verdwenen, maar nu is het heel modern te spreken over het individuele reinigen van lichaam en geest.
We proberen allemaal te vasten door te minderen. Minder televisiekijken, minder computeren, daar is niets mis mee. Dat helpt ons bewuster te leven met wat ons gegeven is. Maar misschien moet het accent wel juist op meer liggen. Meer aandacht voor elkaar, meer betrokken zijn bij de noden van anderen, meer oog hebben voor wie de ander is, voor wat we kunnen delen. Dat helpt niet alleen ons zélf bewuster te leven met wat ons gegeven is, maar helpt ons allemaal samen om dat Rijk van God een beetje meer zichtbaar te maken.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
Viering zondag 23 februari
EERSTE LEZING: Genesis 45,3-11.15
TWEEDE LEZING: 1 Korintiërs 15,35-49
EVANGELIE: Lucas 6,27-38
Heb je vijanden lief, wees goed voor wie jullie haten, zegen wie jullie vervloeken, bid voor wie jullie slecht behandelen. Als iemand je op de wang slaat, bied hem dan ook de andere wang aan. Het zijn bekende woorden uit het evangelie. We horen ze vandaag vast niet voor het eerst. Maar wat moet je er mee?
Het zijn machtige uitspraken die op een bepaalde manier altijd tegenover ons staan. Ze hebben mannen en vrouwen door de geschiedenis heen geïnspireerd tot een voorbeeldig pacifisme en ze waren de reden dat de vroegste christenen krijgsdienst weigerden, dat de jonge kerk opviel door haar opmerkelijke onderlinge verdraagzaamheid. De geest van verzoening en pacifisme.
Viering zondag 26 januari
EERSTE LEZING: Jesaja 61,1-9
TWEEDE LEZING: 1 Korintiërs 12,12-27
EVANGELIE: Lucas 4,14-21
In de synagoge van Nazareth verschijnt Jezus voor het eerst in het openbaar, onder de mensen. En hij maakt meteen een verpletterende eerste indruk. We horen vandaag: allen betuigden Hem hun bijval en verwonderden zich over de genaderijke woorden die uit zijn mond vloeiden…
Maar dat was toen. Het zou naïef zijn om vandaag eenzelfde effect te verwachten. Integendeel. Wij hebben al zoveel indrukken opgedaan van Jezus, we hebben zijn naam zo vaak gehoord, de verhalen zo vaak uitgelegd gekregen; er is met andere woorden zoveel aan ons beeld van Jezus aangekoekt dat we die onbevangenheid van die eerste indruk al lang voorbij zijn.
Kan Jezus mij vandaag nog verrassen? Kan Hij indruk op ons maken?
Jezus schudt de boel daar in het dorpskerkje van Nazareth eens flink op. Dat doet hij door een stukje voor te lezen uit de profeet Jesaja. Jezus is de lector van dienst. Jesaja staat op de rol en daarin staat: de Geest van de Heer rust op mij, want Hij heeft mij gezalfd, om aan armen het goede nieuws te brengen, om aan gevangenen hun vrijlating bekend te maken, om onderdrukten hun vrijheid te geven.
En wat het nu extra fascinerend maakt, is dat dit geen wereldvreemde droom is van ooit en dan, want zo werden en zo worden profetische teksten vaak gezien. Nee, Jezus zegt: vandaag is de schrifttekst die jullie gehoord hebben in vervulling gegaan.
Vandaag.
Die oude droom, dat telkens nieuwe woord, de kern van het evangelie. Het kan anders. En dat kan nu. Vandaag. Want ik, zegt Jezus, ben gezalfd…om een genadejaar van de Heer uit te roepen.
Wij leven in het heden van Gods genade. Altijd, iedere dag. Een bevrijdend perspectief.
Voorganger in deze viering is pastor Frank Beuger.
